Lonneke Sloetjes. Foto: Henri Walterbos
Lonneke Sloetjes. Foto: Henri Walterbos

Tien portretten van bezoekers van de Zwarte Cross

Algemeen

LICHTENVOORDE - Onze verslaggever Henri Walterbos vroeg willekeurige bezoekers van de Zwarte Cross naar hun ervaringen.

Dies Wildenborg en Daaf Krabbenborg

'Yamahahaha'

Als op de crossbaan ronkende en dampende motoren met veel pk's voorbij scheuren houden ze geen afstand van al het geweld, maar hangen ze letterlijk in de hekken, van enthousiasme. De neefjes Daaf Krabbenborg (1) en Dies Wildenborg (4), uit Groenlo. Als ze gevraagd wordt of ze het crossen leuk vinden verschijnt bij Daaf een brede grijns en knikt Dies stellig met een hard uitroepend 'Jaaa!' De mannetjes hebben het duidelijk naar hun zin. Daarna maken ze in de megatent indruk op de menigte als ze meedeinen en -stampen op het rockgeluid van Dilana Smith. Door omstanders worden ze lachend gefilmd. "Dat bunt ze," roept een omstander. Niet veel later staat Dies te luisteren naar Guus Meeuwis. Eén van zijn favorieten, aldus moeder Marieke. Als Dies gevraagd wordt welk liedje hij het leukst vindt antwoordt hij 'La la la,' doelend op 'Het dondert en het bliksemt,' een nummer met inderdaad een hoog 'lalala-gehalte.' "Maar hij is ook dol op de Motorband," vult moeder aan. "Of niet Dies?" Dies antwoord bevestigend en maakt direct een 'gasgeef gebaar,' en begint te zingen; 'Yamahahaha,' uit 'Hello Josefien,' een nummer van de Motorband. Omstanders lachen. Dies lacht terug.

Lonneke Sloetjes, Doetinchem

'Ik voel me echt een ambassadeur van de Achterhoek'

Ze werd geboren in Varsseveld, woont tegenwoordig in Doetinchem maar zal binnenkort naar Lichtenvoorde verhuizen, alwaar ze een huis gekocht heeft. Ze verwierf wereldfaam met het dames volleybalteam in Rio de Janeiro. Lonneke Sloetjes, op en top Achterhoekse. Haar gevoelens voor de streek die haar zo lief is bracht ze onlangs nog pakkend onder woorden in een column in deze krant van Stichting Pak An. De Zwarte Cross is dan ook haar feestje. "We kopen ieder jaar een driedagen kaart en dan zie ik later wel of het in mijn schema past. Nu kwam het toevallig zo uit dat ik er naar toe kon. Dit is mijn zesde keer dat ik hier ben. Twee weken geleden ben ik aan mijn knie geopereerd, maar het gaat weer goed." Ze staat te met een biertje in de hand te genieten van Racoon en de sfeer. "De saamhorigheid vind ik echt geweldig hier, ook de gezelligheid. Ik zie een boel oude bekenden, ook weer nieuwe bekenden. Er is gewoon geen weekend als de Zwarte Cross." Ze zegt niet speciaal voor bepaalde bandjes te komen. "Ik vind Racoon wel leuk maar zondag wil ik wel graag naar Chef Special, maar ik kom vooral om bij alle podia te gaan kijken en van de sfeer te genieten. Ik ben ontzettend trots op onze cultuur, op mijn afkomst. Ik voel me echt een ambassadeur van de Achterhoek."

Familie Hage, Spijkenisse

'Het is hier hartstikke leuk, joh'

"Mijn moeder is geboren in Ruurlo en mijn vader in Groenlo. Ze zijn in verband met werk van mijn vader bij de NS naar Hoogvliet vertrokken. Mijn zus, broer en ik zijn daar geboren en opgegroeid, maar we hebben veel familie in de Achterhoek wonen en kwamen hier altijd al graag. Als we dan in Groenlo waren voor een feestje van opa, oma of een vrijgezelle oom dan verheugden we ons vooral op het stappen in Groenlo daarna. Vaak waren we halverwege het feest al weg. We hebben dan ook geen aanpassingsproblemen hier." Wilma Hage-Franken uit Spijkenisse is echter 'pas' voor de eerste keer op de Zwarte Cross. "We hebben er zo veel over gehoord, ook van familie, die hier ook volop aanwezig is." Echtgenoot Henk, zoon Remon en dochter Simone zijn mee en hebben het enorm naar de zin. "We zijn dit jaar maar één dag, maar volgend jaar gaan we langer. Het is hier hartstikke leuk joh," is Simone zeker van haar zaak als ze om 01.00 uur in de reggaeweide staan te genieten van Kenny B. "We moeten zo weg, de taxi wacht. Jammer, maar zo hebben we dat nu eenmaal afgesproken."

Eduard van Leeuwen, Opheusden

´Fijn een paor neem'n´

De Zwarte Cross is een parade van soms de vreemdste uitdossingen. Niets is gek of vreemd. Er geldt geen dresscode. Tussen de meeste bonte uitdossingen loopt zaterdag iemand die zojuist een modderbad heeft genoten, Eduard van Leeuwen uit Opheusden. "Ik ben gestruikeld in een gat en toen lag daar net een grote plas water voor. Het zal een combinatie zijn van te veel bier en de schoenen." Hij is voor de derde keer op Tante Rikies feestje. Hij verblijft met vrienden drie dagen op de camping. Zijn reden om ooit naar de Zwarte Cross is heel eenvoudig. "Fijn een paor neem'n hè," lacht hij. "En alles kan en mag hier hè. Ik kom hier voor de muziek, de cross en de pils."

Henk Gubbels, Groningen

'Wat een indrukken, wat een sfeer'

Als cameraman voor de clips 'Boer'n' en 'Dat land, dee leu' van zanger en oud-Grollenaar Peter Groot Kormelink (Jazzpolitie, Splitsing) toog hij al meerdere keren naar de Achterhoek en was hij al zeer onder de indruk van zaken die wij als Achterhoekers dagelijks mogen ervaren, geluksvogels dat we zijn. "Waarom ben ik hier niet geboren?," liet de sympathieke 'Grönninger' zich toen ontvallen. "Het is hier prachtig. Bij ons zie je alleen maar aardappelvelden." Afgelopen zondag stond hij met zijn band Cochon Bleu te spelen op The Bayou. Hij was zowaar nog meer onder de indruk. "Het is fantastisch om hier te mogen spelen. Dit is echt het grootste festival van Europa. Ik heb voorafgaande aan ons optreden nog een rondje gelopen op het terrein. Ik kende de verhalen, maar er is nooit iets te veel gezegd. Wat een indrukken, wat een sfeer."

Sasja van der Mouwen, Wilhelm Motjas, Mechelen (B)

'Het is hier vet, cool, dansen, cross, geweldig'

Niet alleen uit alle hoeken van Nederland komen bezoekers naar de Zwarte Cross, 'de cross' is inmiddels ook 'grensoverschrijdend'. Zo komen steeds meer Duitsers van 'oaver d'n paol,' komt er zelfs een vaste gast uit New Orleans ieder jaar hier weer naar toe gevlogen, ook Zuiderburen hebben het festival ontdekt. "We komen hier voor de gezelligheid en de pils," aldus Sasja van der Mouwen die samen met zijn Vlaamse vrienden voor het tweede achtereenvolgende jaar op de camping verblijft. Allen zijn afkomstig uit Mechelen. "We zijn dit jaar terug gekomen omdat het hier superleuk is. Je kunt hier echt alles doen." "We vinden de cross ook leuk en we houden van zuipen. We zijn dan ook Belgen hè," vult Wilhelm Motjas lachend aan. "Het is hier vet, cool, dansen, cross, geweldig. We komen volgend jaar zeker terug. Wellicht met meer nog." Op de vraag of de vrienden ook het nummer 'Oerend Hard' van Normaal kennen, dat in 1977 eveneens een hit was in België, worden enkel schouders opgehaald. "Nooit van gehoord."

Wilfried 'Prutje' Hoijtink, Beltrum

'Het is te groot geworden, al vind ik het nog wel mooi'

Hij was er bij, de allereerste Zwarte Cross in Veldhoek, daarna verhuisde hij ook mee naar Halle. Wilfried Hoijtink uit Beltrum, plaatselijk en regionaal vooral bekend onder de naam 'Prutjepeter,' vernoemd naar zijn geheime zender, in de jaren 70/80. "Ik ben naar de Zwarte Cross in Veldhoek gegaan omdat ik wel van onbenullig en 'brekken' hou. Dat was toen nog illegaal," legt Wilfried direct de link met zijn piratenzender. Wilfried ziet grote verschillen met de eerste keer. "Het is te groot geworden, al vind ik het nog wel mooi. Ik ben een paar jaar niet meer geweest, maar ben weer gegaan omdat ik wel van een biertje hou. Vroeger kwam ik alleen voor Jovink, en Normaal op zondagmorgen, en naar Boh Foi Toch zondagsmorgens in de tent." Maakt de Beltrummer deze zaterdag een rondje over het terrein, een dag eerder was hij één van de vele vrijwilligers die achter de tap stond om geld te verdienen voor de eigen clubkas. Wilfried stond er om de kas van corsowagenbouwroep The Rising Hope uit Beltrum te spekken, door bardienst te draaien in de Discotent. "Wi-j mossen warken as raven, want ze hadden dorst as ne gek"

Gerard van Dijken, Ruinerwold

'Het is iets wat je niet zomaar ergens anders ziet'

Bij de crossbaan, ter hoogte van de Boschplaat staan de zwagers Gerard van Dijken uit Ruinerwold en Danny 'Boers' Wopereis. "Er stond een contactadvertentie in de krant. Daarom ben ik hier terecht gekomen," aldus Gerard, zelf het hardst lachend. "Vorig jaar was ik hier voor de eerste keer. Dat vond ik toen wel mooi ja." Of de beelden van de Zwarte Cross hem dan misschien wel 'zinneprikkelende' gevoelens bezorgden en hem deden besluiten om Tante Rikie's feestje zelf aan den lijve te ondervinden, ook daar heeft hij weer een antwoord op dat wederom hem zelf doet bulderen van het lachen. "Ik heb gin televisie!" "Ok gin riolering," vult een omstander aan. Dan toch heel even serieus. "Het is een mooi feest hier. Het is iets wat je niet zomaar ergens anders ziet. Ik ben hier voor de sfeer en de cross, en dan met name de zwaargewichten. Ik ben zelf 120 kilo en hoor zelf ook bij de zwaargewichten."

Annelies Hiddink en Willie te Winkel, Winterswijk

'Het is hier echt voor iedereen'

Dat de Zwarte Cross voor iedereen is en iedere bezoeker het gevoel gegeven wordt 'zeer welkom te zijn,' ondervinden ook Annelies Hiddink en Willie te Winkel. Glimlachend lopen de generatiegenoten van Tante Rikie deze vrijdagmiddag over het terrein van de Theaterweide. Ze kijken hun ogen uit en hebben het uitstekend naar hun zin, als is Annelies wat moeilijk ter been en beweegt ze zich voort van achter een rollator. "Ik ben al vaker hier geweest maar met ons tweeën zijn we hier nu voor de tweede keer. Het is echt geweldig hier. Voor elk wat wils en zeer gemoedelijk. We hoeven nergens te denken 'oh God wat gebeurt hier?, totaal niet!, vertelt Willie luid roepend, vanwege een luidruchtig voorbijtrekkend dweilorkest. "Drie jaar geleden zaten Willie en ik bij elkaar in de auto en kwamen we langs het terrein waar de Zwarte Cross toen aan de gang was. We hebben direct afgesproken dat we er het jaar daarop samen naar toe zouden gaan," weet Annelies zich nog goed te herinneren. Ze genieten met volle teugen van al het gebodene. "De Theaterweide vinden we allebei leuk, maar ook het Rijksmuseum hier was erg leuk. Er is zo'n diversiteit hier. Willie zeg al dat we de volgende keer eigenlijk langer moeten gaan want we kunnen niet eens alles in één dag zien." Met de rollator kan ze goed uit de voeten op het terrein. "Er zijn hier meer mensen met een lichamelijk beperking, maar er is totaal geen beperking. Ze zorgen er voor dat ook mensen met electrische rolstoelen hier kunnen zijn. Dat vind ik mooi, want ook voor zulke mensen moet het toegankelijk zijn. Het is hier echt voor iedereen." Dat dat echter niet vanzelfsprekend is ondervond Annelies aan den lijve. "We zijn naar zo'n kastelendag geweest bij De Steeg, bij Arnhem. Werd ik daar weggestuurd omdat ik met de rollator was. Heeft daar toen nog een heel stuk over in de krant gestaan."

Annet van der Velden en Jasmijn Focker, Hoogersmilde

'We houden van de boerenmentaliteit'

Ze mogen zich al rekenen tot de vaste gasten van de Zwarte Cross. Is de een er al voor de vierde keer een heel weekend en daarvoor losse dagen, de andere is voor de zevende keer een geheel weekend in Lichtenvoorde. "We gaan hier met een vriendengroep naar toe. We houden van de boeren mentaliteit," vertelt Annet, die niet bepaald de beste herinneringen bewaart aan haar eerste bezoek. "Dramatisch," vat ze het in één wordt samen. "Heel erg vieze wc's toen nog. Moest ik echt de knop omzetten. De hele hygiëne is gelukkige stukken beter geworden." Toch zijn ze het jaar erop teruggekeerd naar de heilige weilanden van Tante Rikie. Jasmijn hierover: "Het blijft toch kriebelen, want het feest is gewoon heel erg leuk. Iedereen kan hier gewoon zichzelf zijn. We hebben weer veel gezellige mensen ontmoet. " Grote aantrekkingskracht op de dames heeft het motorisch geweld op de crossbaan. "We kijken wel in het programma wat er komt maar de cross is het leukste. We waren wel altijd op tijd voor Normaal. Dit jaar waren we op tijd voor Jovink en vinden we Bökkers wel leuk. Onze route is meestal 'camping, crossbaan, Megatent."

Familie Hage uit Spijkenisse. Foto: Henri Walterbos
Daaf Krabbenborg (links) en Dies Wildenborg hangen in de hekken bij de crossbaan. Foto: Henri Walterbos
Eduard van Leeuwen. Foto± Henri Walterbos
'Grönninger' Henk Gubbels. Foto: Henri Walterbos
Belgisch bezoek. Foto: Henri Walterbos
Wilfried Hoijtink. Foto: Henri Walterbos
'De zwagers'. Foto: Henri Walterbos
Willie te Winkel en Annelies Hiddink.Foto: Henri Walterbos
Annet van der Velden en Jasmijn Focker. Foto: Henri Walterbos

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant