Het team van SKB4Gambia dat deze week afreist naar Gambia. Foto: PR
Het team van SKB4Gambia dat deze week afreist naar Gambia. Foto: PR

SKB4Gambia op nieuwe missie

Algemeen

'Ik denk dat we weer met open armen ontvangen worden'

Door Henri Walterbos

WINTERSWIJK/BELTRUM - Voor de 7de keer bezoekt SKB4Gambia op vrijwillige basis 'hun' General Hospital in Serrekunda. Ditmaal reist een team van twaalf personen af naar het Afrikaanse land; een team bestaande uit een chirurg, twee anesthesisten, een anesthesieassistent, twee OK-assistenten, een eerstehulparts, twee verpleegkundigen waaronder iemand voor recoveryzorg en iemand ten behoeve van wondzorg, en een technische man. Tal van voorbereidingen werden al getroffen om bij aankomst zo snel mogelijk aan de slag te kunnen gaan met het helpen van ruim vijftig patiënten, gedurende de vijftien dagen dat het team in Gambia verblijft. "Van liesbreuken tot en met schildklierzaken. Ook enkele kankergevallen, en wat er zoal voorbijkomt als we er zijn. Tussendoor hebben we drie dagen voor onszelf om leuke dingen te doen," vertelt Carla klein Breteler, initiator van SKB4Gambia. De benodigde materialen zijn de Achterhoekse delegatie al vooruitgegaan. "Dat is al opgeslagen daar. Medicatie en wondzorgmaterialen, maar ook vier recoverybedden hebben we vanuit het SKB meegekregen om daar een recovery in te kunnen richten. Eerst hadden we daar hele lompe bedden voor, en heel vies bovendien. Als het goed is, is het allemaal zodanig ingericht dat we straks niet meer met de recoverybedden terug naar de kamer hoeven door de operatiekamer, maar via de recoverydeur. In het kader van de hygiëne een hele vooruitgang." Veel wordt er niet meer zelf meegenomen naar Gambia door het team. "Dat is onhandig en je zit met invoerrechten. De overheid wil er ook beter van worden daar. Meestal valt het wel mee omdat we op onze dozen 'charity' hebben staan, dat 'goed doel' betekent. Tot nu toe werkt dat nog steeds", vult stichtingsbestuurslid Johan Wolters aan. "We moeten soms de afweging maken of de kosten van verscheping wel opwegen tegen de waarde en prioriteit van de spullen."

Lange adem
De medewerking ter plekke is groot, al was dit een kwestie van een lange adem en geduld. "Maar, ik denk dat we weer met open armen ontvangen worden", is Carla zeker, ingegeven door ervaringen uit eerdere missies. "Elke dag is weer een uitdaging", weet Doreen Weelink. "De stroom valt altijd wel een keer uit, of er is geen water. Dat onvoorspelbare maakt het ook wel weer leuk. Het loopt altijd anders dan op papier, maar de dankbaarheid is groot. Is in Nederland alles georganiseerd en gestructureerd in regels en procedures, daar is dat nog niet zo. We zien wel vooruitgang als we terugkijken naar hoe we ooit begonnen. De wondzorg is bijvoorbeeld beter geworden, en er is iets meer structuur. Er zit wel een stijgende lijn in", vindt Carla.

Topmateriaal
"Mensen met brandwonden hebben mazzel dat we komen", gaat Doreen verder. "We hebben echt topmateriaal bij ons. We kunnen de mensen zo beter helpen, en met minder pijn. We kunnen kindjes bijvoorbeeld met een spray iets in een roesje brengen. Dat is men daar niet gewend. De mensen zijn daar keihard. Zo hadden we daar een keer een man die was van kruin tot aan de benen verbrand. Dat gillen van die man, dat vergeet ik nooit meer. Horen en zien vergaat je, en dan liggen er mensen bij op de zaal die daar niet koud of warm van worden. 'That's life', zeggen ze daar. Toen wij weggingen zag die man er tiptop uit. Voor zulke mensen maken wij het verschil. Die man was waarschijnlijk zonder ons op den duur overleden aan infecties en uitdroging. We weten allemaal wel dat het een druppel op een gloeiende plaat is, maar die mensen die je weer een beter leven kunt geven, daar doe je het voor."

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant