Rona in haar winkel. Foto: Rob Weeber
Rona in haar winkel. Foto: Rob Weeber

Tabakorie Rona heeft er tabak van

Algemeen

NEEDE - Of je het leuk vindt of niet, als tabaksspeciaalzaak ben je een 'speelbal van de antirooklobby' geworden. Al jaren wordt er door de regering strijd gevoerd tegen het roken, maar het blijft hangen en wurgen vanwege de verschillende belangen in de totale branche. Maar nu lijkt er toch een doorbraak te komen in de strijd tegen het roken. Met behulp van het Nationaal Preventie Akkoord uit 2018 streeft de overheid naar een rookvrije generatie in 2040. In het slechtste geval zou dat betekenen dat Tabakorie Rona in Neede haar belangrijkste waar achter slot en grendel moet 'presenteren'.

Door Rob Weeber

Om het doel van de rookvrije generatie te halen, zijn een aantal tussenstappen geformuleerd door staatssecretaris Blokhuis met betrekking tot de uitstalling van tabakswaren. Vanaf 2020 mogen de supermarkten hun rookwaren niet meer zichtbaar aanbieden. Voor alle overige verkooppunten, zoals tankstations en boekhandels, geldt het jaar 2021. Er zijn echter twee uitzonderingen: de tabakspeciaalzaken die uitsluitend rookwaren, loten en dagbladen verkopen en kleine, bestaande speciaalzaken die tenminste 75% van de omzet uit tabakswaren haalt met een maximale omzet van 700.000 euro. De brancheorganisatie voor de tabaksdetailhandel NSO begrijpt de plannen van het kabinet, maar vindt de gestelde termijnen onhaalbaar voor haar leden. Zij vreest omzetdalingen en pleit voor een overgangsregeling tot 2025 voor haar leden.

Ook Tabakorie Rona is bezorgd over de toekomst van haar zaak. "Ik wil geen discussie opwerpen over het wel of niet goed zijn van tabak. Maar ik erger me wel aan het feit dat de overheid beslist over mijn toekomst zonder dat ik mee mag praten. Ik ben net zoals 1.500 andere speciaalzaken aangesloten bij de NSO en die heeft niet aan tafel mogen zitten bij de overheid. Ik ben de derde generatie die tabakswaren en gerelateerde artikelen verkoop. Mijn opa Damsté begon al in 1918 met een kruidenierszaakje met tabak op het rijtje naast het oude postkantoor. Ze noemden hem wel 'Damsté met de lange nagels'. Die had hij nodig om het geslacht van konijnen te kunnen bepalen bij de keuring voor de Pluimveevereniging. In 1976 is het pand afgebroken en kwamen mijn ouders terecht op de huidige locatie. Deze zaak heb ik in 1981 van hen overgenomen. Het was de tijd dat je nog een vakdiploma moest halen. Ik heb examen gedaan in Hotel Krasnapolsky in Amsterdam en moest onder meer laten zien hoe je op de juiste manier een sigaartje uit een doos haalt. Door mijn kennis van het product komen zelfs mensen uit de regio hierheen. Ik verkoop ook aanverwante artikelen als pijpenragers en tabakszakken. Dat vindt je nergens meer. Als ik dus mijn belangrijkste omzetartikel niet meer zichtbaar mag presenteren, dan doe ik de winkel dicht."

De sluiting van de winkel zou volgens haar een verlies voor het dorp zijn. Het type zaak dat ze heeft, is een echte dorpszaak waar iedereen terecht kan, of het nu voor een sigaretje of een praatje is. Daarnaast verkoopt ze belangeloos kaarten voor veel (regionale) evenementen. Met de dreigende omzetdaling in het vooruitzicht, wordt het niet aantrekkelijk voor de volgende generatie. Zeker niet als je ook het pand moet overnemen. Maar het ergste vindt ze de knagende onzekerheid over wat er nu wel of niet gaat gebeuren.

Foto: Rona in haar tabaksspeciaalzaken Tabakorie Rona. (Foto: Rob Weeber)

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant