Losse Flodders ziet ieder jaar weer uit naar Festunique

'Wij houden van levende wagens, wagens waar dingen op gebeuren'

Door Henri Walterbos

BELTRUM - Midden jaren 70 ooit ontstaan uit een stukje baldadigheid als 'wild voetbal'-team, om zich af te zetten tegen Vios B, nam Losse Flodders later als extra activiteit deel aan het eigen bloemencorso in Beltrum. De periode dat wild voetbal helemaal in was is voorbij maar de groep bestaat nog steeds en houdt zich vooral met het bouwen van een corsowagen bezig. De wilde haren zijn eraf bij de toenmalige 'flodders' en is het aan de tweede generatie. Maurice Slütter van de corsogroep lacht. "Toen bouwden onze vaders de wagens maar nu zijn wij aan de beurt. We houden van leuke wagens bouwen om het publiek te entertainen. Dat proberen we te doen met wagens die we zelf leuk vinden om te bouwen, en niet perse voor de jury. 'De pakjesezel' was twee jaar geleden lang niet de mooiste, maar wij hebben bepaalde kwaliteiten in de groep die een wagen kunnen laten leven. Wij houden van levende wagens, wagens waar dingen op gebeuren."

Iets te ambitieus?
Dit jaar bouwt de groep een levensgrote locomotief, met als titel 'Locomotion'. "We willen laten zien dat in huidige hightech tijd dat vakwerk toch gezien mag worden. Doormiddel van tandwielen en figuratie willen we het publiek gaan vermaken. Er komen ruim 150.000 bloemen op de wagen. We zijn niet de grootste groep van Beltrum, halen niet altijd de hoogste klassering, maar we kunnen zeker wel goeie wagens bouwen. Voor ons is deze wagen echt een uitdaging. Dit jaar zitten wij wel een beetje aan onze max. De wagen is echt groot. Misschien wel net te ambitieus, maar we gaan er alles aan doen om hem af te krijgen al zal het dit jaar wel iets later zijn dan de laatste jaren. Geen acht uur 's avonds denk ik." Het ontwerp is dit jaar van Maurice zelf, samen met Gijs Berendsen, Kees te Brake en Cheyenne van Elteren. "Ieder jaar hebben we een open inschrijving en bepalen we samen welk ontwerp we gaan maken." De constructie ziet er indrukwekkend uit. Het is deze zaterdagmorgen net het moment dat onderdelen op elkaar gezet gaan worden met behulp van zwaar materieel. "Dat is het spannendste moment van de wagen."

Jonge aanwas
Maurice vader Tonnie is ook nog actief bij de wagen. "Hij is een van de oudste leden. De ouderen zijn nog wel aanwezig, om ons te voorzien van wijze raad." Over jonge aanwas heeft de groep niet te klagen. "Wij hebben van alle leeftijden bij elkaar zitten. Ik denk dat als het corso over vijftig jaar nog bestaat, dan zijn wij er ook nog wel bij denk ik." De jonge kinderen mogen bij Losse Flodders gewoon meeplakken aan de wagen, wel onder begeleiding. "We houden het allemaal goed in de gaten. Als het veilig gaat, dan laat maar gaan. De kinderen vinden dat fantastisch."

Saamhorigheid
Maurice is blij met initiatief van de wagenbouwdagen voor jonge kinderen om deelname aan het corso te stimuleren en later aan te sluiten bij de grote wagens. "Daar werken wij ook graag aan mee. We hebben er spullen naar toe gebracht en gezegd dat als ze een keer iets nodig hebben ze maar moeten komen." Ook prijst hij de saamhorigheid van Beltrumse wagenbouwgroepen onderling. "We zijn in Beltrum goed om samen te werken. Ook met het corso. We kunnen veel van elkaar leren. Als je niet samenwerkt, stil blijft staan, dan zie ik het somber in."

Route gewijzigd
Dit jaar is de route van het corso gewijzigd. Iets waar Losse Flodders blij mee is. "De route is een kwestie van achtjes rijden; we gaan twee keer rond en kruisen elkaar bij het Mariaplein. Puur omdat we als wagenbouwers meer waardering voor onze wagen willen hebben. Als je binnen een uur klaar bent is jammer. De mensen blijven vaak nog wel staan. We denken dat het mogelijk is."