Team Membrane Maniacs met (vlnr) Frans Knops, Koen Verhoeven, Thijs Schrama en Jeroen Lodeweeg. Foto: Henry Hamberg
Team Membrane Maniacs met (vlnr) Frans Knops, Koen Verhoeven, Thijs Schrama en Jeroen Lodeweeg. Foto: Henry Hamberg

Eibergenaar Jeroen Lodeweeg in Dolomiten Mann

Algemeen

EIBERGEN - Het Oostenrijkse Lienz is een stadje met zo’n 12.000 inwoners en ligt in de Lienzer Dolomiten, Oost-Tirol, net boven de grens met het Italiaanse Zuid-Tirol. Het doorgaans rustige stadje verandert een keer per jaar in een heksenketel, als de Dolomiten Mann plaatsheeft. Het is misschien wel de zwaarste estafetterace ter wereld in de categorie ‘extreme outdoor’. Bijzonder is dat Nederland al drie jaar een afvaardiging heeft, team Membrane Maniacs, met Eibergenaar Jeroen Lodeweeg in de gelederen.

Door Rob Weeber

De Dolomiten Mann is een estafettebedenksel van oud-skiër Werner Grissman en wordt sinds 1988 gehouden. Tijdens de wedstrijd wordt gestreden door professionele en amateurteams. Ieder team bestaat uit vier specialisten op de onderdelen hardlopen, paragliden, mountainbiken en wildwater kajakken. Het valt niet mee om toegelaten te worden tot het evenement, maar het lukte het bedrijfsteam van Pentair Water Process Technology BV uit Enschede. Op 11 september deden zij voor de derde keer mee in de categorie amateurteams. Het team bestaat uit hardloper Thijs Schrama, paraglider Frans Knops, mountainbiker Jeroen Lodeweeg en kajakker Koen Verhoeven. Ze worden ondersteund door hun teamleider Silvana Roekevisch, oud-inwoonster van Neede. “Je moet van extreme duursport houden, niet bang zijn in de bergen en genieten van het spektakel en de toeschouwers”, vat Lodeweeg het evenement met een zin samen.

Wereldtop
De Dolomiten Mann start in het centrum van Lienz (647 meter boven zeeniveau) met het hardlooponderdeel. Voor het startschot klinkt, staan amateurs zij aan zij met de wereldtop in trailrunning om aan het 12 km lange parcours bergopwaarts te beginnen. Op 2441 meter geven ze het stokje over aan de paragliders. De eerste vlucht gaat terug naar Gasthof Moosalm op zo’n 1000 meter hoogte. Daar pakken ze de parachute op en lopen terug omhoog naar 1300 meter. Daar vindt de tweede start plaats, terug naar het stadje Lienz, waar de mountainbikers wachten voor hun start. Zij fietsen eerst zo’n 12 kilometer bergopwaarts tot de top van de Hochstein op 2060 meter. Daarna gaat het bergafwaarts met steiltepercentages tot maximaal 35 graden. Tussendoor wordt de fiets op de nek gelegd voor het verplichte stukje lopen. Eenmaal terug in het dorp wordt het stokje aan de kajakkers overgedragen. Zij stortten zich vanaf een hoogte van zeven meter in de rivier de Drau en beginnen dan hun race, welke deels tegen de stroom ingaat. Ook zij echter ontkomen niet aan het verplichte loopje. De finish ligt op land en wordt lopend met de kano achter zich aan bereikt.

‘Wij doen
vooral voor
het plezier mee’

“Wij zijn amateurs en doen vooral voor het plezier mee,’ legt Lodeweeg uit. “Het is fantastisch om als amateurs tussen al die wereldtoppers te staan. Ter vergelijking, de snelste professionele loper legt het parcours af in een uur en twintig minuten. Wij doen er een uur en zevenenveertig minuten over. Ook tussen de uiteindelijk eindtijd zit zo’n twee uur verschil, 4,5 uur tegenover 6,5 uur. Natuurlijk zijn we ook goed getraind, anders kun je niet eens meedoen. Ook je materiaal moet top zijn. Als daar bij controle blijkt dat het niet voldoet, dan word je zo uit de wedstrijd gezet. Er is ook geen materiaalpost onderweg. Je moet alles zelf meedragen. Maar het gaat natuurlijk ook om het spektakel. Niet voor niets is sinds een aantal jaren Red Bull de hoofdsponsor geworden. Het is een extreem evenement, maar extreem gevaarlijk is het niet. Wel dalen we soms steil met de fiets, tot wel 35 graden. Je remmen raken dan oververhit en werken nauwelijks meer. Het komt dan aan op stuurmanskunst en je hoofd koel houden.” 

Parachute
Frans Knops is de paraglider binnen het team. Gedurende het jaar traint hij in Bentelo. “Paragliden in Nederland betekent dat je met een lier de lucht in wordt getrokken, waarna het zweven begint. Tijdens de Dolomiten Mann echter moeten we ook (hard)lopen. Het materiaal wordt voor aanvang met een helikopter naar boven gebracht, maar wij leggen de weg grotendeels lopend af. Na de eerste landing moeten we met parachute zo’n 300 meter bergopwaarts lopen naar het tweede startpunt en na de laatste landing rennen we naar de finish. Zo’n parachute aan je rug veroorzaakt dan best wat tegenkracht.”

‘Het is een
extreem
evenement,
maar extreem
gevaarlijk is
het niet’
 

Voor meer informatie over de Dolomiten Mann zie de website van het evenement.

https://www.redbulldolomitenmann.com/en/

Aankomst hardlopers op eindpunt op 2441 meter. Foto: Henry Hamberg

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant