Het begon voor Jan en Willemien op de fiets

BORCULO - Het begon achter op de fiets, en dinsdag waren Jan en Willemien Hilhorst-Raaben uit Borculo zestig jaar getrouwd. Burgemeester Joost van Oostrum kwam hen woensdag de gebruikelijke felicitaties en een bos bloemen brengen. Zijn oog valt het eerst op het fotohoekje achter de deur, waarna Willemien hem aan de hand van die foto’s vertelt over de familie en levensloop van het stel.

Door Rob Stevens 

Het paar leerde elkaar kennen dankzij een vriend van Jan en een vriendin van Willemien. In die tijd gingen het viertal op zondagmiddag nog wel eens samen fietsen. Meestal ging de tocht langs Eibergen, Neede en Borculo en onderweg kwamen ze dan vaak vrienden tegen. De vriendin en vriend kregen wat met elkaar, en dan is samen op één fiets rijden wel leuk. Zo kwam Willemien min of meer als vanzelf achter op de bagagedrager van Jan terecht. Maar pas na een tijdje ontstond tussen hen de relatie die nu al zestig jaar standhoudt.
“Het andere stel is nooit iets geworden”, zegt Willemien. Die vriendin ziet ze nog wel steeds. De vriend van Jan is een aantal jaren geleden overleden.

Greppel
Willemien groeide op in Neede, op een boerderij aan de Rutgersweg. Ze heeft nog levendige herinneringen aan de laatste dagen van de oorlog. De dag voor de bevrijding bracht ze door in een greppel naast de spoorbaan, vanwege de vele beschietingen bij hen in de buurt tussen de bezetter en de geallieerden. Terwijl bij hen nota bene familie uit Zutphen op bezoek was die de gevaarlijke situatie daar was ontvlucht. Die dag vergeet ze nooit weer.
Jan kwam uit Haarlo, waar het paar de eerste vijf jaar van hun huwelijk ook heeft gewoond. Willemien en Jan kregen drie kinderen, twee dochters en een zoon. Na een aantal jaren verhuisden ze naar de wijk de Koppel in Borculo. Jan kwam zo mooi dicht bij zijn werk te wonen. Hij werkte als landbouwmecanicien voor Cebeco, de coöperatieve vereniging. Hij heeft alle grote mechanisatie-ontwikkelingen in de landbouw en veeteelt mee gemaakt. Jan: “Ik weet nog dat er paarden voor de ploeg stonden. De ontwikkelingen gaan zo snel. De voorwielen van nu zijn de achterwielen van toen. Toen alle monteurs op één centrale locatie in Lochem kwamen ging ik met pensioen, op 59-jarige leeftijd. Om zo een plek vrij te maken voor een jongere mecanicien.”
Toen de wijk werd gesaneerd werd hun woning gesloopt en kwamen ze uiteindelijk terecht op de plek waar ze nu wonen, de Koppeldijk in Borculo. Willemien: “Een fijne levensloopbestendige woning met traplift en ruime badkamer. We wonen hier goed.”
De huwelijksdag vierde het echtpaar thuis met twee van hun drie kinderen, kleinkinderen en familie. Het was een mooie zonnige dag.