Bruidspaar Everink-Krooshof ontvangt bloemen van wethouder Arjen van Gijssel. Foto: Rob Weeber

Bruidspaar Everink-Krooshof ontvangt bloemen van wethouder Arjen van Gijssel. Foto: Rob Weeber

Oud-brandweercommandant Neede 65 jaar getrouwd

Maatschappij

NEEDE - Marinus Everink en Dinie Krooshof trouwden in 1957 voor de wet in Barchem. Het feest werd daarna gehouden in Neede, de geboorteplaats van de bruid. Op woensdag 10 augustus vierde het echtpaar hun briljanten huwelijksjubileum. ‘Smetje’ op het briljanten blazoen is de verhuizing van Dinie vorig jaar naar een verzorgingsappartement. Marinus daarentegen woont nog zelfstandig.

Beide echtelieden komen uit een ondernemersgezin. De ouders van Dinie hadden in Neede een Spar-kruidenierswinkel in de Ruwenhofstraat. Die van Marinus hadden een eigen timmerfabriekje in Barchem. Marinus volgde zijn vader niet op, maar ging wel met hout verder als ambachtelijk meubelmaker. “Het voordeel van meubelen is dat het veelal standaard maten zijn. Dat betekende dat je meestal maar één tekening hoefde te maken en die vervolgens kon kopiëren. Een kozijn daarentegen, zoals mijn vader die maakte, moest je steeds opnieuw inmeten.” Marinus maakte rustieke, eikenhouten meubelen, ook in de tijd dat de markt voor eikenhouten meubelen heel lang door een fabriek uit Oisterwijk werd gedomineerd. “Als de mensen met een tekening uit Oisterwijk kwamen, dan wist ik één ding: bij mij waren ze goedkoper uit.”
Het echtpaar ontmoette elkaar in Diepenheim bij Roelofsen, op een dansavond waarop The Moodchers speelden. Drie jaar later waren ze getrouwd. Na hun trouwen bleven ze nog vier jaar in Barchem wonen, daarna werd het Neede. De zaak draaide goed en Dinie hielp met allerlei hand- en spandiensten, waaronder ook tekeningen maken.

Brandweer
Marinus was inmiddels bij de vrijwillige brandweer. “Ik was buitengewoon dienstplichtig en dan moest je in die tijd bij de BB (Bescherming Bevolking). Daar had ik geen zin in, dus solliciteerde ik op een vacature bij de vrijwillige Needse brandweer.” Hij studeerde verder en klom op tot commandant. Bij zijn afscheid had hij 37 actieve jaren achter de rug, waarvan zeventien als commandant. “Het was een prachtige tijd en meestal was ik als eerste ter plekke. Tijd om na te denken had je niet. Als er een melding kwam, dan ging je.”
Twee dingen uit zijn actieve brandweertijd zijn hem altijd bijgebleven, een door vuur omgekomen slachtoffer in een auto en een verslag na een brand dat hij niet helder op papier kreeg. Jaren later schrok hij er ’s nachts wakker van en realiseerde zich toen pas waarom hij dat niet goed voor elkaar had gekregen. “Ik verliet de brandweer toen ik 60 jaar was. De computer had zijn intrede gedaan, maar dat was niets voor mij.”
Het echtpaar Everink-Krooshof kreeg twee kinderen, vier kleinkinderen en drie achterkleinkinderen.

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant