Eerste bijeenkomst ambassadeurs over ‘biodiversiteit’

RIETMOLEN - De eerste bijeenkomst van het ambassadeurschap van de gemeente Berkelland in het kader van het Praktijk netwerk. En deze keer was men bijeen op het terrein van Nico Kanne in Rietmolen. Nico Kanne en Mariska Heutinck uit Eibergen werken hierin samen. Het ambassadeurschap is een project van de stichting Landschapsbeheer Gelderland. De achterliggende gedachte is een Praktijk Netwerk tot stand te brengen tussen mensen die ook een eigen stuk grond hebben en daar de biodiversiteit willen ontwikkelen of versterken. En binnen het netwerk kunnen mensen informatie uitwisselen, elkaar helpen bij het ontwikkelen van natuurterreinen. De insteek is een paar keer per jaar een bijeenkomst te organiseren en elke keer een bepaald aspect van natuurontwikkeling/biodiversiteit te belichten door bv een deskundige op het onderwerp uit te nodigen.

Afgelopen zaterdag was het dan zover. Om 10.00 uur stond de koffie klaar in de kapschuur bij Kanne op het terrein. De mensen druppelden binnen en werden welkom geheten door de eigenaar. Kanne vertelde kort hoe dit initiatief tot stand gekomen was en wat de doelstelling is. Daarna werd het woord gegeven aan Saskia Bemer van SLG (Stichting Landschapsbeheer Gelderland). Ze vertelde wat SLG voor een stichting is, dat het vaak verward wordt met Gelders Landschap. De laatste beheert/bezit kastelen en landgoederen terwijl SLG allerlei natuurprojecten begeleidt bij gemeentes, dorpen en particulieren. Ondersteunen de mensen met advies, kennis en organiseert met vrijwilligers activiteiten op natuurontwikkeling en beheer gebied. Bijvoorbeeld het schoonmaken van poelen, aanplanten van singels en dergelijke. En ze vertelde de aanwezigen over het project Praktijk Netwerk/ambassadeurs.

Na het verhaal van Bemer was het tijd om met Kanne over het terrein te lopen om te zien en te horen hoe het was ontstaan en natuurlijk over allerlei wetenswaardigheden over natuur-, natuurbeheer. Hij vertelde dat hij in de begin jaren ’80 was komen wonen op deze plek. Het ouderlijk huis van zijn vrouw. Het huis en erf zijn van het jaar 1918 en had al die jaren dienst gedaan als een klein gemengd boerenbedrijf. Zoals dat in de Achterhoek veel voorkwam. Vanaf dat moment is Kanne begonnen met het inrichten van het land, ongeveer 1.3 hectare groot. Toen nog niet bewust maar gaandeweg ontstond een grote diversiteit aan planten, struiken en bomen.
De wandeling startte bij het gedeelte waar allerlei struiken staan die grote vruchten geven, ook zijn er fruitbomen, verspreid over het hele terrein. Er staan meer dan dertig soorten bomen en struiken. Allemaal inheems. Bemer vertelde dat er verschil is in autochtone bomen/struiken en inheems. Inheems is niet altijd autochtoon. Daarna ging de wandeling over een laag gelegen stuk met weer andere vegetatie. In de winter staat het er blank. Daarna stond de groep stil bij de amfibiepoel met daarin kikkers, allerlei soorten, salamanders (de kleine water maar ook de kamsalamander). Ook huist er de boomkikker.

Kanne vertelde dat hij het grasgedeelte een paar keer per jaar maait. Doet dat in stroken, in de overgang van gemaaid en niet gemaaid ontstaat meer biodiversiteit. Hij haalt het gras van het land zodat het verschraalt. Het gras wordt rondom vruchtbomen gelegd. In de zomer houdt het zo de bodem vochtiger en het grondleven wordt er door versterkt. We zien overal plekken waar snoeihout is opgestapeld. Ook hierin ontstaat veel leven. Doordat er veel struweel, bomen en de het terrein ‘verrommeld’ is zijn er het jaarrond veel vogels aanwezig.
Tijdens de wandeling gingen mensen met elkaar in gesprek over hun eigen bevindingen. Bij de kapschuur aangekomen werd er nog wat na gekletst. Gegevens verzameld en namen de deelnemers afscheid met de belofte contact te houden en nieuwe activiteiten te ontwikkelen. Kortom, men kijkt terug op een geslaagde bijeenkomst. Een volgende bijeenkomst in het voorjaar is op het terrein van Mariska Heutinck.

Voor meer informatie: nico.kanne@gmail.com.