Aan de lijn

Onlangs was ik lekker in het bos aan de wandel met mijn hond Guus, toen ik een boswachter tegenkwam. Hij vroeg: “Hoort die hond bij u?” “Jazeker,” antwoordde ik trots, “wat een plaatje, hè?”

Of hij het daarmee eens was, waag ik te betwijfelen. Hij wees mij er wel op dat Guus een eindje bij mij vandaan was. Ik floot op mijn vingers en ja hoor, daar kwam ze kwispelend aangerend! “Uw hond moet aan de lijn!” zei de boswachter. “Vindt u?” vroeg ik verbouwereerd, want ik vind dat ze er prachtig uitziet. Natuurlijk weet ik ook dat labradors snel de neiging hebben om ietwat uit te dijen, dus Guus heeft al een poosje speciaal voer dat uitdijing zoveel als mogelijk tegenhoudt.

“Vindt u mijn Guus te dik?” vroeg ik. “Huh,” zei de boswachter, “wat bedoelt u?”

“U zegt dat mijn hond aan de lijn moet, maar ze ís aan de lijn, net als ik. Ze heeft dieetvoer, speciaal voor labradors!”

“Dat bedoel ik niet,” zei de boswachter, “ik bedoel dat ze een riem om moet!” “Aha,” zei ik enigszins plagend, want natuurlijk wist ik wat hij bedoelde, “maar op het bord bij de ingang van dit pad staat honden aan de lijn. Er staat niet: honden aangelijnd.”

En zo volgde een amusante discussie tussen de boswachter en mij. Hij vatte het heel leuk op en zei mij dankbaar te zijn dat hij ‘weer wat geleerd’ had!

Er is een verschil tussen aan de lijn en aangelijnd. Het eerstgenoemde komt van lijnen, hetgeen afslanken of afvallen betekent. De lijn staat in dezen voor de omtrek van iemand, die met een lijn wordt gemeten. Aanlijnen daarentegen betekent voorzien van een lijn/riem, aan een lijn vastmaken, hetgeen bij honden dus van toepassing is.

Of het dieetvoer van mijn Guus voldoende steekhoudend zou zijn bij justitie, vraag ik me echter af, want een bos enkel toegankelijk maken voor lijnende honden, dat lijkt me wat vergezocht!