Driemaal volle zaal voor jubilerende
toneelvereniging Ons Genoegen
Barchem - Het was een flinke kluif. Maar wat wil je ook. Er deden maar liefst 22 acteurs mee aan het blijspel 'Boer zoekt vrouw' dat de 65-jarige jubilerende Barchemse toneelvereniging Ons Genoegen in de afgelopen twee weken maar liefst drie maal voor een totaal uitverkochte zaal op de bühne bracht in H.C.R. In de Groene Jager. Geschreven en geregisseerd door alleskunner secretaresse Anneke Koeleman van Ons Genoegen.
Ons Genoegen wilde iets speciaals doen in het kader van haar lustrumviering. In eerste instantie iets in revuevorm. Maar daar zag men na gezamenlijk overleg met de spelersgroep uiteindelijk toch van af. Anneke Koeleman nam vervolgens vorig jaar zomer de koe bij de horens en ging opnieuw aan de slag. Geïnspireerd door het immens populaire televisieprogramma 'Boer zoekt vrouw' kwam het blijspel uit haar brein naar boven. Nadat het script klaar was moest er nog flink geschrapt worden. Het zou een veel te lange zit worden voor het publiek. Het 'toneelstuk' bestond uit in totaal twaalf scènes. Het decor bestond uit een boerenkeuken voor de pauze en de achterkant van boerderij 'Erve De Rikkepaol' was na de pauze het decor waar de taferelen zich afspelen. Niet gebruikelijk bij een toneelvoorstelling. Drie 'boeren' waren op zoek naar een vrouw. Maar wie dan? Was het opa Wim, zijn zoon Johan of kleinzoon Geert? In de jubileumuitvoering werden de perikelen van deze drie mannen op de voet gevolgd. Gert Jan Bosman (75) kroop als oudste lid van Ons Genoegen in de huid van opa Wim en hield zich bezig met de mannenhuishouding. Bosman is al 53 lid van de toneelclub! Zijn zoon Johan (Marinus Mulderije) en kleinzoon Geert (Mark Rood) beheerden samen de boerderij. Op verschillende manieren probeerden de drie mannen de geschikte vrouw te vinden voor één van hen en dat ging niet vanzelf. Er dienden zich heel wat vreemde types aan voor een plekje op 'Erve De Rikkepaol'. Door middel van verschillende korte scènes was het mogelijk om alle spelers aanbod te laten komen, Het publiek werd in het stuk voortdurend op het verkeerde been gezet en de laatste scène zorgde dan ook voor een verrassende ontknoping.