Uitgebalanceerde spel van het Hexagon-Ensemble met van Gogh

1 februari 2016, 07:57

RUURLO - Een expositie van schilderkunst en sculpturen gecombineerd met muziek. De KunstKring Ruurlo had zich met het programma van zondagmiddag 31 januari in 't Kulturhus met het concert door Het Hexagon-Ensemble met als thema 'Een ontmoeting met Vincent van Gogh' naar eigen zeggen laten inspireren door de Schilderijententoonstelling van Moessorgski. In dit geval was het echter Vincent van Gogh, die in het Ruurlose Kulturhus in het middelpunt van de belangstelling stond.

Door Hans Kerkhoff

Om twee uur werd de expositie geopend door Sven Bonsel. Hier werden werken tentoongesteld van cursisten van de KunstKring en ieder andere kunstenaar die de uitdaging aan was gegaan om een kunstwerk te produceren waarin de invloed van Van Gogh zichtbaar was. Dit alles ter herdenking van diens 125e sterfjaar. De muzikale link werd gelegd door het Hexagon-Ensemble. De componisten uit het programma waren allen tijdgenoten of bijna tijdgenoten van de Zundertse meester schilder, die in 1890 overleed. Op 29 juli welteverstaan, dus over een kleine zes maanden zal het alweer 126 jaren geleden zijn.

Snelle passages
Anderhalf uur na de opening startte het zeskoppige ensemble (Wout van den Berg: fluit, Hans Wolters: hobo, Arno van Houtert: klarinet, Christiaan Boers: hoorn, Marieke Stordiau: fagot en Frank Peters: piano) met het concert. Voor de pauze bestond dit uit werken van Holst, Poulenc en Jongen. Met name het tweede werk, het Trio opus 43 van Poulenc voor hobo, fagot en piano, blonk uit in perfecte gelijkheid van de snelle passages. Voor de Rhapsody van de Waalse Joseph Jongen was het sextet weer compleet. Zelfs zonder al te veel verbeeldingskracht werd Van Goghs kleurenpalet hoorbaar gemaakt. Het ene moment gedragen, dan weer jubelend.

Oren en ogen
Na de pauze kreeg het publiek de zware taak haar aandacht te verdelen tussen oren en ogen. De muziek van het Hexagon-Ensemble werd namelijk gecombineerd met een zorgvuldig samengestelde beeldreportage van de tentoonstelling; een werkstuk op zich waarvoor de maker, Louis Swart, alle lof verdient. Neem in gedachten dat Van Gogh een gecompliceerde man was met een vaak depressieve inslag. Muziek en fotografie waren in dat opzicht dusdanig perfect op elkaar afgestemd, dat na het tweede werk een van de toeschouwers verzuchtte: "Daar wordt je niet vrolijk van."

Blijmoedig
Gelukkig kwamen snel daarna de meer blijmoedige programmaonderdelen. Dat paste ook wel weer bij het uitbundige kleurenpallet, dat op het grote projectiescherm opdook. Zeker tijdens het slotstuk. Tweede delen uit Sextuor van wederom Francis Poulenc, Divertissement en Finale. In het eerste waren de wuivende korenvelden van de Provence hoorbaar. Voor de Finale had Poulenc zich duidelijk laten inspireren door George Gershwin's Rhapsody in Blue. Je voelde de drukte van de stad. Dat was zeker te danken aan het perfect uitgebalanceerde spel van het Hexagon-Ensemble.

Samenstelling
Kulturhus. Concert door Het Hexagon-Ensemble (Wout van den Berg: fluit, Hans Wolters: hobo, Arno van Houtert: klarinet, Christiaan Boers: hoorn, Marieke Stordiau: fagot en Frank Peters: piano). Programma: werk van Holst, Poulenc en Jongen. Gezien op: 31 januari 2016.