Kinderwagens vol met foezel
EIBERGEN - Maandag was het al 65 jaar geleden dat ze in het huwelijk traden. Maar woensdagmiddag, als wethouder Marijke van Haaren hen namens de gemeente Berkelland bezoekt en feliciteert met een mooie bos bloemen, zitten Willemien Overkamp-Huls en Bernard er voor die gelegenheid ook op z'n zondags bij.
Door Rob Stevens
Het paar heeft altijd aan de Klaverdijk gewoond. Hun boerderij werd in 1952 gebouwd. Eigenlijk kennen Bernard en Willemien elkaar al zo'n beetje hun hele leven. Willemien: "We waren bijna buren en zagen elkaar dus al van jongs af aan. Tot de vlam in de pan sloeg tijdens het dansen. Dat was de manier van uitgaan in die tijd. Net als schaatsen en de kermis." Toen werd dus de basis gelegd voor het briljanten jubileum van Bernard en Willemien. Het huwelijk bracht twee meisjes en twee jongens voort die op de boerderij opgroeiden. Allen zijn nu woonachtig in Berkelland.
Hun boerderij was klein. Vandaar dat Bernard ook werkte in de Zwolse leemputten. Hij groef de leem uit die vervolgens met kiepkarren werd vervoerd naar Groenlo waar er bakstenen van gebakken werden. De boerderij hebben ze altijd samen gedaan. Bernard: "Ik heb nooit gesport. Het werk in de leemputten en op de boerderij was mijn sport. Daar word je ook oud van hoor. Ik ben nu 93, Willemien is 88."
Er is een boek over de buurtschap Holterhoek in de maak. Bernard is inmiddels de oudste Holterhoeker. Een gebeurtenis op de boerderij die de meeste oudere Holterhoekers zich nog wel herinneren is de kermis bij de Overkamps in de weide. De plaatselijke caféhouders lagen in die tijd met elkaar overhoop. Een jaar zonder kermis kon natuurlijk niet, dus dan maar bij Overkamp in de wei. Maar er mocht officieel, in verband met het ontbreken van de benodigde vergunningen, natuurlijk geen drank geschonken worden. Bij een politiecontrole werd de kermis daarom stop gezet. De moeders gingen toen naar huis en kwamen even later weer terug met kinderwagens. Bernard: "Vol met foezel natuurlijk."
Twee juli wordt de huwelijksdag gevierd, een dag voor hun officiële huwelijksdatum voor de kerk. Hun kerk was die net over de grens in het Duitse Zwillbrock. Op weg naar de kerk passeerden ze dan het douane gebouwtje waar je meestal je pas moest laten zien, een beetje afhankelijk van wie er dan dienst had. De tijden veranderen. Het gebouwtje staat er nog, maar paspoortcontroles zijn verleden tijd. Bernard en Willemien zijn samen een tikkeltje ouder geworden.