Dominee Tinus Gaastra neemt zondag afscheid
'Laten we met elkaar vooral op zoek gaan naar wat ons bindt en minder naar wat ons scheidt'
RUURLO – Na vijf jaar neemt dominee Tinus Gaastra zondag 4 november tijdens een speciale dienst (14.30 uur) in de Dorpskerk afscheid van de Protestantse Gemeente Ruurlo – Barchem. Tinus Gaastra (63) heeft een beroep van de Protestantse Gemeente uit Waddinxveen aangenomen. Aan deze afscheidsdienst werkt zondag de Cantorij onder leiding van dirigent Dirk Zwart mee. Na afloop van de dienst is er een samenzijn in De Keizerskroon waarbij men Tinus Gaastra en zijn vrouw de hand kan drukken.
Door Jan Hendriksen
U verlaat na vijf jaar de Protestantse Gemeente Ruurlo – Barchem in een periode dat alles weer op de 'rit' is binnen de kerkgemeente en er een mooie nieuwe heringerichte Dorpskerk is gerealiseerd. Waarom heeft u het beroep van de Protestantse Gemeente uit Waddinxveen aangenomen?
"Ik heb er altijd naar gestreefd om in mijn werk als predikant steeds nieuwe kennis en vaardigheden op te doen. Zo was bijvoorbeeld mijn tweede standplaats, de Hervormde Gemeente van Groenlo, voor mij heel interessant omdat ik daar ook voor één dag in de week geestelijk verzorger in de Molenberg kon zijn. De reden, dat ik uiteindelijk predikant in Ruurlo – Barchem geworden ben, is dat ik een opleiding tot interim- predikant heb gevolgd. De expertise die ik daar heb opgedaan, kon ik hier goed toepassen en gebruiken. De Protestantse Gemeente Waddinxveen was op zoek naar een collega, die bereid was voor een beperkte periode predikant te worden in de Immanuëlkerk met de bedoeling de banden tussen twee wijkgemeenten inhoudelijk en organisatorisch te versterken. Deze opdracht spreekt mij aan, maar ik heb ook nog nooit gewerkt in het westen van het land. Ik ben heel nieuwsgierig, hoe me dit zal bevallen."
Binnen de kerkenraad was algemeen bekend dat u vaak niet langer dan vijf jaar binnen een kerkgemeente actief blijft/bent. Voor veel gemeenteleden kwam uw vertrek echter als een verrassing. Hoe heeft u dat ervaren?
"Ik vind dit best lastig, omdat ik merk dat een aantal mensen er best moeite mee hebben en zelfs teleurgesteld zijn, dat ik naar een andere gemeente ga. Blijkbaar heb ik toch te weinig uitgestraald dat het in mijn ogen belangrijk is te benadrukken, dat een voorganger een voorbijganger is. Overigens is men nu aan het idee gewend en kom ik ook reacties tegen van gemeenteleden, die mijn 'overstap' best kunnen begrijpen."
In de afgelopen vijf jaar dat u dominee was in Ruurlo-Barchem is er veel gebeurd. Zo werd kerkelijk centrum De Hoeksteen in Barchem onttrokken aan de eredienst en verkocht en werd de Dorpskerk heringericht. Wat waren voor u persoonlijk de meest bijzondere momenten in de afgelopen vijf jaar?
"Dit zijn er wel een heel aantal geweest. Om eens een drietal momenten te noemen. Chronologisch denk ik als eerste aan de dienst op 8 juni 2014, toen mede dankzij de inspanningen van de gedelegeerden, een drietal deskundigen benoemd door de landelijke kerk, er weer een voltallige kerkenraad bevestigd kon worden. Ook denk ik aan de indrukwekkende eredienst op 25 september 2016, toen de Hoeksteen aan de eredienst onttrokken werd. Heel dankbaar ben ik, dat ondanks de nodige verdriet en pijn, dit proces van loslaten en afscheid nemen goed is verlopen. Een commissie onder leiding van ds. Landman heeft hier een grote rol ingespeeld. Het derde hoogtepunt ligt nog maar net achter ons: het openingsprogramma rond de heropening van de vernieuwde Dorpskerk. Niet alleen inhoudelijk was in mijn ogen elke activiteit geslaagd, maar nog belangrijker is dat we aan de Ruurlose dorpsgemeenschap hebben kunnen laten zien, waar we als Protestantse Gemeente voor staan en welke mogelijkheden onze 'nieuwe'Dorpskerk biedt. Dit wordt ook gewaardeerd, gezien de bijdragen die ook van niet kerkleden gestort worden in het vleugelfonds."
Zijn er in uw periode nieuwe ontwikkelingen ingezet binnen de Protestantse Gemeente Ruurlo – Barchem?
"Er is meer oog gekomen voor het belang van de kerkdeuren open zetten voor heel Ruurlo. Ik denk aan activiteiten als de oecumenische Hemelvaartdienst op boerderij ' Klooster, open kerk op oudejaarsmiddag en de 'Levende Adventskalender'."
Een of twee keer per jaar gaat u naar Engeland en België om namens Epafras Nederlandse gevangenen te bezoeken die daar gevangen zitten. Blijft u dat ook in de toekomst doen?
"Dit ben ik wel van plan. Evenals in de Protestantse Gemeente Ruurlo – Barchem krijg ik in Waddinxveen ook weer de mogelijkheid om deels 'in de tijd van de gemeente' dit werk te doen.
Welke rol speelt momenteel de kerk (en/of zou de kerk moeten spelen) binnen de lokale Ruurlose burgermaatschappij?
"Zoals ik al eerder zei, was onze kerk de afgelopen jaren meer aanwezig in de Ruurlose samenleving. Maar dit kan nog veel nadrukkelijker. Wat zou het bijvoorbeeld mooi zijn als we samen met andere groeperingen binnen Ruurlo er in zouden slagen om in gesprek te gaan over zaken die voor het hele dorp spelen: een soort gespreksplatform."
In tegenstelling tot de landelijke trend is de laatste tijd het kerkbezoek in de Ruurlose Dorpskerk weer toegenomen. Heeft u daar een belangrijke rol in gespeeld en heeft u daar een verklaring voor?
"Ik denk dat dit vooral komt door de positieve sfeer, die er op dit moment binnen onze gemeente is. In zijn algemeenheid, het kan natuurlijk altijd beter, heeft men oog en oor voor elkaar en er is in de goede zin van het woord 'reuring'."
Tot slot. Wat wilt u aan de lezers van Achterhoek Nieuws Berkelland Borculo-Ruurlo nog kwijt?
"Laten we met elkaar vooral op zoek gaan naar wat ons bindt en minder naar wat ons scheidt en misschien nog wel belangrijker in dit verband: 'praat niet over elkaar maar met elkaar'!"