Theezakjes spreken tot de verbeelding
EIBERGEN - Het woord theezakje slaat letterlijk op de uitvinding van de Amerikaan Thomas Sullivan die het in 1904 als alternatief verpakkingsmiddel bedacht in plaats van de tinnen blikken waarin destijds de thee werd verstuurd. Door onwetendheid echter stopten de klanten het gehele zakje in het water in plaats van de losse thee eruit te halen. Het zakje is dus gebleven, maar het tinnen blik van destijds is vervangen door een soort wikkel, een omzakje, mede bedoeld als marketinginstrument om het imago van het product te versterken. Voor Sullivan had deze dubbele verpakking waarschijnlijk niet gehoeven, maar anderen zijn er blij mee, zoals Herma en Erik Firing uit Eibergen. Zij knippen, vouwen en plakken de theezakjes, zoals de omzakjes in de volksmond heten, tot kunstwerken.
Door Rob Weeber
Op dit moment hangen zo'n twintig kunstwerken van hen in dorpshuis Den Hof in Rekken. De vorm is eender, het zijn allemaal mandala's, cirkelvormige werken. De uitvoering echter verschilt, afhankelijk van de opdruk van het zakje en de ingeving van de kunstenaar. "Het is een uit de hand gelopen hobby", begint Herma. We hebben het een keer op het internet gezien en het sprak ons direct aan. We zijn toen begonnen met het verzamelen van theezakjes. Het bijzondere is dat Erik precies weet welke theezakjes we hebben en waar ze opgeborgen zijn. Onze zolder staat vol met dozen, in totaal bijna 400.000 zakjes, gesorteerd op afbeelding en kleur. We struinen internet af en krijgen ze van familie en bekenden. Zelf drinken we geen thee, dus we zijn afhankelijk van derden. Het is een hobby die we beide beoefenen. Geduld en fantasie zijn twee belangrijke voorwaarden die je moet hebben. Afhankelijk van de grootte ben je wel drie dagen tot drie weken met een kunstwerk bezig."
De werkwijze is steeds dezelfde. Ze knippen altijd vierkantjes uit het zakje, 2 x 2, 3 x 3 of 4 x 4 cm, afhankelijk van de gewenste afbeelding of kleur. Daarna worden de vierkantjes tot een punt gevouwen. De eerste ring die ze plakken is altijd de binnenste ring, steeds bestaande uit acht puntjes. De volgende ringen zijn altijd een veelvoud van acht. Dat betekent secuur werken, want elk puntje moet even groot zijn en bovendien het juiste stukje beeld en/of kleur bevatten. Voor het met de hand knippen van de vierkantjes gebruiken ze een mal. Dit wordt een voor een gedaan. Indien je er meerdere op elkaar legt, loop je het risico dat het beeld verschuift, aldus Erik. Het vouwen tot een puntje geschiedt ook met de hand, eveneens een voor een. Het grootste kunstwerk dat Erik gemaakt heeft, is een meter in doorsnee. Het bevat ruim 4.000 geknipte en gevouwen theezakjes. De buitenste ring heeft 256 puntjes, allemaal identiek en even groot, net zoals alle ringen trouwens. Van te voren wordt geen tekening van het kunstwerk gemaakt, het ontstaat organisch, spontaan uit het hoofd.
Dorpshuis Den Hof is gelegen aan de Lindevoort 14 in Rekken. Iedere donderdagochtend is er een vrije inloop van 09.30 tot 11.30 uur. Wie meer wil weten over de bijzondere hobby van Herma en Erik Firing kan een e-mail sturen naar: efiring2@gmail.com.