Marieta Landkroon verbeeldt 'Do not sing to me, my beauty' in regiedebuut
NEEDE - Marieta Landkroon (1988) komt uit Neede, maar verhuisde na haar middelbare schooltijd naar Nijmegen voor de opleiding Algemene Cultuurwetenschappen. Het woord algemeen in de benaming zou teveel bewaarheid worden en ze switchte naar Amsterdam om film en fotografie te gaan studeren, haar twee grote passies. Tijdens haar studie had ze een bijbaan in het Nationale Opera & Ballet theater en via vrienden leerde ze sopraan Laetitia Gerards kennen met wie ze bevriend raakte. Die vriendschap leidde tot een gezamenlijk project, de muziekvideo 'Do not sing to me, my beauty', de vertaling van Sergei Rachmaninoff's lied 'Ne poj krasavica pri mne'.
Door Rob Weeber
De keuze voor een klassiek stuk was voor beide voor de hand liggend. Laetitia (1993) is een van de grootste Nederlandse talenten op operagebied en ontving de Concertgebouw Young Talent Award in 2016. Marieta is evenals haar vriendin een groot liefhebber van klassieke muziek. Helaas is het tevens een ondergewaardeerd genre in haar ogen. "Klassieke muziek heeft iets indringends, iets mystieks en is tevens een inspiratiebron voor veel van mijn werk. Het appelleert aan mijn filosofische inslag en verkrijgt daardoor voor mij een diepere betekenis. Ik ben geïnspireerd door aspecten van de filosofie van Carl Gustav Jung. In zijn theorie beschrijft hij enkele archetypen, aangeboren mogelijkheden die ons handelen onbewust bepalen, zoals de persona en de schaduw. Beide begrippen vormen de tegenstelling die in ieder mens zit. De persona laat de buitenwereld, de mooie kant zien terwijl de schaduw de dierlijke, zwarte kant van de mens is. Het lied van Rachmaninoff gaat over een verlangen naar Georgië, over de mooie herinneringen en tegelijkertijd de pijn van de herinnering omdat het verleden niet meer terugkeert. Aan deze tegenstelling heb ik de filmbeelden opgehangen. Laetitia Gerards en Nina Kollof zijn de twee hoofdrolspelers die de tegenstelling uitbeelden. Laetitia is daarbij wel te horen, maar je ziet haar niet zingen. Dat blijft op de achtergrond."
Marieta heeft haar filmdebuut zelf geregisseerd, geassisteerd door de producent van JaJa Film Productions en een crew van zelfstandigen, cameraman, visagist, editor en colorist. De opnames zijn gemaakt in slechts zes dagen tijd, twee dagen in de Onderwaterstudio in Halfweg en vier dagen in Schotland. Die laatste locatie was belangrijk om de mystieke sfeer in de film over te kunnen brengen. Het project heeft veel losgemaakt bij haar en tegelijkertijd richting gegeven aan de toekomst. Maar naast het maken van films wil ze ook blijven fotograferen. Ze houdt van fine art, kunst om de kunst, maar er mag wel degelijk een commercieel aspect aanzitten. Inmiddels is de geslaagde première in Amsterdam achter de rug en wordt de film aan de internationale filmfestivals aangeboden. Op zondag 7 oktober werd in de aula van het crematorium Hart van Berkelland te Haarlo een concert gegeven onder de naam Do not sing to me, my beauty, inclusief een speciale filmvertoning voorafgaand aan het concert. Het concert werd georganiseerd in samenwerking met Henk Landkroon Uitvaartverzorging en werd verzorgd door sopraan Laetitia Gerards en pianist en arrangeur Thomas Beijer. Meer informatie over Marieta Landkroon op haar website.
www.marietalandkroon.com