Aefke ten Hagen schrijft 'Mijn moeder kookt soep van tafelpoten'
NEEDE - Ze woont weliswaar in Utrecht tegenwoordig, maar de Achterhoek blijft in haar hart. Aefke ten Hagen werd in 1975 in Gendringen geboren, maar verhuisde als baby naar Neede. Ze groeide op met literatuur en de liefde voor het lezen. Dat zou haar jeugd en later haar verdere carrière bepalen. Wie de website van Aefke bekijkt, ontmoet een duizendpoot op communicatiegebied.
Door Rob Weeber
Als klein meisje al was ze in de weer met boeken en schrijven. Ze maakte zelfs haar eigen tijdschriftjes. Het werd serieus toen ze op haar elfde meedeed aan een door de NCRV uitgeschreven wedstrijd ('Mijn Idee') voor een kort verhaal. Ze zond 'Het fototoestel' in dat samen met zes andere verhalen werd verfilmd. "Ik had geen enkele bedenking bij het meedoen," vertelt Aefke. "Voor mijn gevoel kon ik alles, ik was heel zelfbewust. Toen ik later hoorde dat ik gewonnen had, dacht ik: 'Logisch toch, het is ook een goed verhaal'. Ik fotografeerde destijds niet zelf, maar fantaseerde een keer over het verdwijnen van het object na het maken van een foto ervan. Dat koos ik toen als onderwerp. Het verhaal gaat dan ook over een jongen die verdwijnt, en natuurlijk uiteindelijk weer terugkomt, na het maken van een foto van hem. De film kwam twee jaar na het schrijven van het verhaal uit, wat ik toen best een lange tijd vond."
Het is belangrijk dat mijn
kinderen weten dat ik
een bipolaire stoornis
heb
Het schrijven raakte wat op de achtergrond toen ze achtereenvolgens in Enschede Maatschappelijk Werk en in Nijmegen sociale psychologie ging studeren. Ze was zich toen nog steeds niet bewust van haar stoornis, dat kwam pas toen ze dertig was. Ze ging op kamers en leerde daar haar huidige man kennen. Na de studie trokken ze naar Utrecht, de grote stad in het midden van het land, waar ze ook de studie Nederlandse Taal en Cultuur deed. Aefke droomde vroeger al van de grote stad. Vooral Rotterdam had haar belangstelling. De studierichting beviel, maar voor haar plezier volgde ze ook vakken op het gebied van communicatie. Ze begon met een blog en niet lang daarna stond de eerste uitgever op de stoep. Of ze voor hen een boek wilde schrijven. De blog ging over alledaagse dingetjes, maar viel blijkbaar op. 'Koosje' kwam in 2010 uit, een verhaal over een meisje met bipolaire stoornis. (Iemand met een bipolaire stoornis maakt manische of hypomane perioden en depressieve perioden door, afgewisseld met klachtenvrije perioden; red.)
"Het thema van het boek was sterk autobiografisch. Ik heb een bipolaire stoornis, net zoals mijn vader. In mijn jeugd was het vooral een taboethema, maar ik besloot om het bespreekbaar te maken. In datzelfde jaar verscheen ook 'In naam van mijn vader'. Deze roman was minder autobiografisch, maar had ook bipolaire stoornis als thema. In 2012 schreef ik 'Tijdens kantooruren', een thriller over een pathologische leugenaar op de werkvloer. Ook hierin speelt de bipolaire stoornis een rol. Ik heb twee kinderen en vind het belangrijk dat zij weten dat ik een bipolaire stoornis heb en wat dat inhoudt. Zij krijgen van mij het eerlijke verhaal te horen. Kinderen kunnen best veel hebben, maar het is ook belangrijk dat zij er niet mee belast worden."
Mijn moeder kookt soep van tafelpoten
Deze open opvatting bracht haar tot een reeds in haar jeugd gekoesterde wens, het schrijven van kinderboeken. Haar eerste boek 'Mijn moeder kookt soep van tafelpoten' verscheen op 22 november. Het beschrijft de elfjarige Fiep die opgroeit met een moeder met een bipolaire stoornis. Tegelijk met het uitbrengen van het boek organiseerde ze de KOPP-dag voor leerlingen van de basisschool. Deze 'Kind van Ouder met Psychische Problemen-dag' wil moeilijke onderwerpen onder kinderen bespreekbaar maken en houden. Ze bezocht de basisschool van haar eigen kinderen en hoopt dat het idee wordt opgepakt op andere scholen. Het volgende kinderboek zit ook al in haar hoofd, het gaat over een jongetje wiens vader een zwerver is. Schrijven blijft haar passie, maar moet door haar vele werkzaamheden wel gepland worden. Een zondag schrijven bijvoorbeeld betekent dat manlief de kinderen een dagje meeneemt. Haar grote voorbeeld is Carry Slee, de kinderboekenschrijfster die ook moeilijke onderwerpen niet uit de weg gaat.
Aefke ten Hagen is dit jaar genomineerd voor de Hotze de Roosprijs, de jaarlijkse prijs voor de best debuterende kinderboekenschrijver. In juni 2020 wordt de uitslag bekend gemaakt. Voor meer informatie over het boek: www.mijnmoederkooktsoepvantafelpoten.nl. Meer informatie over Aefke is te vinden op www.allesstaatopinternet.nl.
