Diamanten huwelijk Slijkhuis-Teunissen
AlgemeenNEEDE - Gerrit (82) en Lies (80) Slijkhuis-Teunissen vierden afgelopen woensdag hun 60-jarig huwelijk. Gerrit is afkomstig van de ouderlijke boerderij ‘Bieleman’ op de rand van Neede en Diepenheim. De veldnaam Bieleman bestaat volgens hem al een paar honderd jaar en verwijst naar een eerdere bewoner van de boerderij. Lies werd als jongste van 12 kinderen geboren in een Haarloos aannemersgezin en trok na het trouwen in. “Een mooi meisje blijft nooit alleen”, verduidelijkt Gerrit de keuze voor zijn vrouw.
Door Rob Weeber
Hoewel hij eigenlijk geen boer wilde worden, hij studeerde werktuigbouwkunde aan de HTS in Enschede, werd hij in de jaren tachtig van de vorige eeuw door familieomstandigheden toch de achtste generatie boer op boerderij ‘Bieleman’. Hij begon met zo’n 13 koeien en wat varkens en zaaide de rogge nog met de hand. Toen hij het bedrijf overdroeg aan zijn zoon, stonden er 150 koeien op stal. “Mijn zoon heeft de varkens direct weggedaan. Ze stonken volgens hem teveel. Maar eerlijk gezegd mis ik ze nu nog. Hij is daarentegen helemaal gek van koeien en heeft al diverse prijzen gewonnen. In 2016 bijvoorbeeld met koe Neeltje voor 10.000 kg vet en eiwit. In de loop der jaren heeft hij 17 koeien gehad die ieder 100.000 liter melk hebben geproduceerd.”
De groei van het bedrijf is volgens Gerrit mede te danken aan de mechanisatie en de ruilverkaveling Brammelo-Rietmolen in de zeventiger jaren van de vorige eeuw. Het bracht rechte percelen en geen bomen meer in het weiland. “Bomen horen niet in het weiland, maar wel rondom de boerderij”, aldus Gerrit. “Van de bomen rondom de boerderij blijven ze af. Die mogen niet gekapt worden. Er werd wel eens geklaagd door de vrachtwagenchauffeurs, maar ze hebben ruimte genoeg om te manoeuvreren. Er worden al teveel bomen omgehaald. Mechanisatie is mooi, maar ze hadden de kettingzaag nooit moeten uitvinden.” In 1995 betrokken ze het zelfgebouwde huis naast de boerderij. De negende en tiende generatie waren al ‘ingeboerd’ in het bedrijf. Zijn moeder woonde ook nog op de boerderij, maar wilde aanvankelijk niet mee. Dat duurde twee dagen, toen was ze volgens Gerrit om en wilde ze niet meer terug. Ze stierf in 2007. Door de zorg voor haar kwam het lange tijd niet van reizen, maar dat heeft het echtpaar daarna ruimschoots goedgemaakt. Het echtpaar kreeg drie kinderen en nam er nog eens drie aan. Ook werden er zeven kleinkinderen geboren, waarvan er al een de tiende generatie boer op de ‘Bieleman’ is.
