Sander Haan heeft ‘Eibergen-west’ nog lang niet uitgespeeld
AlgemeenWijkagent hoopt dat mensen hem snel leren kennen
Door Henk Klein Holte
BORCULO/EIBERGEN – Sander Haan voelt zich helemaal thuis in het politiewerk. Hij is wijkagent in Eibergen (het westelijke deel) en komt ook regelmatig in actie als ME’er. Twee verschillende takken van sport binnen de politieorganisatie. Maar Haan vindt het beide leuk; het is kenmerkend voor deze jonge wijkagent.
Ondanks zijn leeftijd van 32 jaar is Sander Haan zeker geen groentje. Hij nam al de nodige werkervaring mee toen hij begon aan de politie-opleiding. “Dat was in 2012 in Apeldoorn. Na de nodige omzwervingen nam ik inderdaad al enige bagage mee. Ik werkte bij Albert Heijn, waardoor ik in contact kwam met Heineken. Van Heineken kreeg ik vervolgens een goede baan aangeboden.” Hij ging eropin maar na enige tijd bekroop hem het gevoel dat hij een andere weg moest inslaan. Ik begon een studie aan de Pabo, om leerkracht te worden. Het lesgeven trok me ook. Maar nog tijdens mijn studie klinkt de roep vanuit Den Haag om extra politieagenten.”
Zijn hart maakte een sprongetje. Dat was het vak dat hij als klein jongetje een tijdlang voor ogen had gehad. “Dat gevoel was voorbijgegaan, maar door die oproep van de minister, begon het meteen te kriebelen.” Opnieuw gooide Haan het roer om en spijt van die keuze had hij nog geen moment. Wat spreekt hem dan zo aan in het politiewerk? “De afwisseling, de actie, geen dag is hetzelfde. Zeker in de incidentenafhandeling – zoals de noodhulp-diensten tegenwoordig heten- weet je het ene moment niet wat er het volgende moment gebeurt. Dat is de korte klap, pleisters plakken noem ik het vaak. Bij de inzet bij de ME is het nog meer op actie gericht. Vind ik ook leuk, het is echt teamwerk.”
‘Door die
oproep van
de minister,
begon het
meteen te
kriebelen’
Maar heel iets anders dan zijn taken in de wijk. “Dat is beide inderdaad anders dan het werk als wijkagent, dat toch meer langere termijn-werk is, waarin je samenwerkt met netwerkpartners. Daarin vind ik mijn rol ook heel interessant.”
Hij was in 2015 klaar met zijn opleiding en begon op de Veluwe. Daar heerst volgens de Holtenaar alweer een andere dynamiek en spelen andere problemen dan in de Achterhoek. Meer criminaliteit en de drugs-/GHB-problematiek is groter. De hele mentaliteit stond mij minder aan dan die ik ervoer tijdens mijn stage, hier in het noordelijke deel van de Achterhoek.”
In zijn huidige wijk, Eibergen-centrumzijde, grofweg ten westen, van de oude N18, krijgt hij meer te maken met sociale problematiek. Burenruzies onder andere. Dan ben je als politie met partners in de weer, om situaties met geluidsoverlast op te lossen. Zeker nu, nemen dergelijke zaken een vlucht doordat mensen door corona vaker thuis zijn.”
Corona zorgt voor problemen en heeft invloed op de manier van werken, ervaart Haan. “Het is anders werken, iedereen is voorzichtiger. Niemand wil besmet raken, er is geen fysiek contact en dat creëert een bepaalde afstand.”
Hij ziet de coronaproblemen voorlopig niet verdwijnen. “Dat is iets dat we als samenleving moeten oplossen. Maar mensen vinden het steeds moeilijker zich aan regels te conformeren. Dat is jammer, want dat zou helpen de besmettingen terug te dringen. En dan hoeven wij niet handhavend op te treden; want dan worden wij gezien als de boeman.”
‘Maar mensen
vinden het
steeds
moeilijker zich
aan regels te
conformeren’
Bij de politie kan hij zijn brede interessegebieden aanspreken en liggen er nog volop mogelijkheden om zich verder te ontwikkelen. “Ik vind veel onderwerpen interessant, bijvoorbeeld crypto-valuta, erg ‘hot’ momenteel, ook onder de jeugd. Sowieso alles wat met computers te maken heeft, is een interessegebied van mij. Maar ook bijvoorbeeld ondermijning; nog zo’n hot item.”
Hij volgt momenteel de opleiding ‘Leergang Wijkagent Senior’, die hij medio april zal afronden. Met de opgedane kennis kan hij zich focussen op het werken in zijn wijk. “De mentaliteit in de Achterhoek bevalt mij goed. Dat was een belangrijke reden om hier terug te keren. En ik ben blij dat ik als wijkagent kan fungeren en dat ik na mijn interim-periode in Rekken, nu in Eibergen, centrumzijde-west in een drukkere omgeving werk. Ik houd van leven in de brouwerij, actie. Dat heb ik hier en ik ben druk doende een netwerk op te bouwen dat nodig is. Dat probeer ik te bewerkstelligen door me vaak in de wijk te laten zien, en dan op de fiets of mountainbike, dan ben je toegankelijker dan in een auto”, weet de wijkagent.
Hij hoopt dat door een open houding de bewoners hem makkelijker durven aanspreken. “Zeker als ze me vaker in hun wijk zien; dan kunnen ze me goed leren kennen. De functie van wijkagent is zoals gezegd er één voor de langere termijn”, laat Haan weten.
Hij besluit met een verwijzing naar computergames. “Ik ziet nu écht op m’n plek en heb nog een hoop te leren en ontdekken. Ik heb ‘Eibergen-west’ nog lang niet uitgespeeld.”