Een ongelovige Tomas
Onlangs was het Pasen. We vierden de opstanding van Jezus. Hij zou zijn opgestaan uit de dood, zo vertelden enkele vrouwen die zijn graf leeg aantroffen. Zelfs zijn leerlingen, met wie Jezus jarenlang optrok, geloofden het niet. De bekendste ‘ongelovige’ is Tomas. Toen zijn vrienden vertelden, dat zij Jezus hadden gezien, na Zijn dood, reageerde Tomas sceptisch: eerst zien en dan geloven!
Dat snappen we wel van Tomas! Opstaan uit de dood: dat kan niet! Want waarom Jezus wel, maar daarna nooit meer! Er is zoveel ‘dood’ in de wereld! Letterlijke dood zien we dag in dag uit in Oekraïne. De zinloze vernietiging van mensen en steden, jongens en meisjes die zich dood moeten vechten voor de waanbeelden van Poetin. Hij durft zelfs te zeggen, dat Rusland ‘edele en nobele’ doelen nastreeft. Welke demonen hebben bezit genomen van hem en zijn entourage!
Het verdriet om een geliefde, een verongelukt kind, het geknakte leven, de depressieve mensen… waar is God dan? Laten we maar proberen goed te doen en het leven te genieten, zo zegt Prediker in de Bijbel. En als dat een beetje lukt, is dat een geschenk van God. Prediker is niet zo van de grote woorden. Vaak voel ik me thuis bij hem.
Geloven… alle vanzelfsprekendheid is er wel van af. Velen in Nederland zeggen niet te geloven in God. Een hogere zin is er niet, maar we hebben wel zin in het leven! We maken er wat moois van!
En toch blijf ik zoeken naar God, naar wat Pasen betekenen mag in ons leven, in onze wereld. Zonder de donkere en moeilijke kanten van het leven te ontkennen of niet te willen voelen, mag ik kiezen voor leven, hoop, uitzien naar liefde, verlangen naar een wereld, waarin vrede is. Dat is ook de boodschap van Jezus, als Hij verschijnt aan zijn vrienden: ‘Vrede zij met jullie!’
Pasen geeft mij oog voor wat goed is, de zorg voor een oudere, het springende kind, de meanderende rivier, de warme zon, een verfrissende regenbui, een troostende hand, lieve woorden… knipogen van de Eeuwige!