Tot slot mogen de Leeuwerikschool uit Neede en Oekraïense vluchtelingen smullen van de chocoladebeelden van Willem Sluiter. Met dank aan de winnaars van deze prijzen, Arjen van Gijssel (rechts) en Alet Boukes. Samen met bakker Marcel Stroet (midden) en dochter Chantal (links) bood hij de kunstwerken aan. Laura en Cas namens ze namens de school in ontvangst. Foto: Arend J. Heideman
Tot slot mogen de Leeuwerikschool uit Neede en Oekraïense vluchtelingen smullen van de chocoladebeelden van Willem Sluiter. Met dank aan de winnaars van deze prijzen, Arjen van Gijssel (rechts) en Alet Boukes. Samen met bakker Marcel Stroet (midden) en dochter Chantal (links) bood hij de kunstwerken aan. Laura en Cas namens ze namens de school in ontvangst. Foto: Arend J. Heideman

Zwolse schrijft mooiste
Achterhoek-zin bij beeld Sluiter

Chocolade-beeld van bakker Stroet voor Alet Boukes en Ruurloër Arjen van Gijssel

NEEDE/ZWOLLE - Alet Boukes, voormalig stadsdichter van het Overijsselse Zwolle, heeft de mooiste zin geschreven over de Achterhoek. Bakker Marcel Stroet schreef hiervoor een prijsvraag uit bij de onthulling op 22 maart van het borstbeeld van de dichter Willem Sluiter tegenover zijn geboorteplek in Neede. Verheugd is de winnaar erover dat via haar deze plaats en de Achterhoek verbonden worden met Zwolle, waar ter herinnering bij Sluiters graf in de Grote Kerk een plaquette van hem is aangebracht.

De tweede prijs, die eveneens goed is voor een door Stroet en zijn dochter Chantal vervaardigd borstbeeld van Sluiter in chocolade, is voor schrijver/dichter Arjen van Gijssel uit Ruurlo, die net is gekozen als raadslid in Berkelland. De jury vond zijn inzending van een uit één zin bestaand lang gedicht over de Achterhoek weliswaar het origineelst, maar gaf de voorkeur aan de beknoptere vorm van Boukes voor de eerste prijs.

Vluchtelingen
Beiden vroegen direct om een bijzondere bestemming voor hun prijs. In overleg kozen ze voor de kinderen van de Leeuwerikschool in Neede, die een hoofdrol vervulden bij de onthulling van Sluiters borstbeeld naast de Grote Kerk in Neede. Hun wordt gevraagd de chocolade te delen met Oekraïense vluchtelingen in de gemeente Berkelland. Sluiter leefde in een tijd van oorlogen en moest zelf twee keer vluchten voor de troepen van Bommen Berend.

De jury voor deze wedstrijd werd gevormd door Diana Abbink (is onder andere projectleider identiteit bij het Erfgoedcentrum-Achterhoek en Liemers en voorzitter van Dialectkring Achterhook en Liemers en was voorzitter van de jury bij de Willem Sluiter Prijs) en dichter, journalist en natuurkenner Sander Grootendorst. De in Neede en Beltrum gevestigde bakker Stroet liet zich voor de prijsvraag inspireren door Sluiters bekendste dichtregels: 'Waer iemant duisent vreugden soek,/ Mijn vreugt is in dees’ achter-hoek.'

Adrie Visch uit Gelselaar veroverde de derde prijs. Miranda Oonk uit Noordijk werd vierde en Henk Eggersman uit Zutphen vijfde. Er kwamen 26 inzendingen binnen. Deelnemers waren er niet alleen uit de gemeente Berkelland, maar ook uit andere plaatsen in de Achterhoek, zoals Lievelde, Sinderen, Dinxperlo, Lochem en Zutphen en van daarbuiten: Enschede, Oss en Amsterdam. Tot grote tevredenheid van de initiatiefnemer.

Voor de winnende zin koos Alet Boukes de vorm van een gedicht, met als titel de geboortedag van Willem Sluiter:

22 maart 1627

Dees’  lentedag baarde d’ Achterhoek 

een nieuw geluid

dat anno 2022 nog immer fris ontspruit

in dichtregels, ontstegen aan de tijd,

’ t is Willem Sluiter’s werk, dat ons nog steeds verblijdt.

Arjen van Gijssel verontschuldigde zich met de woorden “ja het is echt 1 zin” bij zijn inzending:


Achterhoek

 Op de A1 bij Deventer doemt het op,

land van eeuwig groen met de heuvels,

achteloos gerimpeld door het late ijs,

die bij Neede, Losser, Lochem stralen

vol van kiezels, walvistand en diamant,

hun aanschijn wijkend voor kasteel en kamp,

iedere seconde dat mijn auto glijdt

door de coulissen van het groot bedrijf

dat het concert des levens schijnt,

naar thuis waar je Douwe Egberts drinkt,

herstel, het meesterschap uit beugelflesjes

en de shotjes flugel of dat nozem-oil

van de Zwarte Cross, het feest waar

meisjes zich in jeans en zwart mascara

giechelend door de blote schippers laten

overvaren, blonde knapen in bretels

die thuis blozend op een klantluw uur

hoog de kratten tasten bij de Plus,

en met hun tongval en op klompen naar

de keten sluipen in het nachtelijk veld;

tussen uil en wolf heb ik daar rust gevonden,

aan de bossen er mijn hart verpand,

het land van Høkers en de Superboeren

mensen van het zwaarbemeste oude zand.