Bruidspaar Wissink-Nienhuis met burgemeester Joost van Oostrum. Foto: Rob Weeber
Echtpaar Wissink-Nienhuis zestig jaar getrouwd
MaatschappijREKKEN – Bernard Wissink (86) en Wiep Wissink-Nienhuis (87) wonen al sinds 1965 in Rekken, het gedeelte dat ook wel de ‘Kolonie’ genoemd wordt. Ze trouwden in 1962 en hopen zondag 18 december hun diamanten huwelijk te vieren.
Door Rob Weeber
Beide echtelieden komen van ver buiten Berkelland. Bernard werd geboren in het Brabantse Sprang-Capelle (gemeente Waalwijk) en Wiep in de stad Groningen. Door hun werk ontmoetten ze elkaar in Groningen en daar begon het sprookje. “Ik werd als groepsleider in een opvangcentrum voor jongeren aangesteld en daar werkte Wiep ook. We trouwden in Groningen en drie jaar later verhuisden we naar Schiedam. Waar ik in een internaat voor jongeren ging werken.”
Lang hielden ze het daar niet uit. Al na een half jaar verhuisden ze naar Rekken, waar Bernard een baan in de kinderbescherming kreeg. Bernard ging in 1994 als paviljoenshoofd met pensioen. Hij werd bovendien benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.
Geridderd
Spijt van die laatste verhuizing hebben ze nooit gehad. “We woonden zowel in Groningen als in Schiedam bij een hospita in en hier in Rekken kregen we een eigen woning. Dat was een luxe toentertijd. Inmiddels hebben we ons derde huis hier, een enorm fijn plek. Wiep zou nog wel naar Eibergen willen, maar ik niet, het is hier veel te mooi. Ze mogen in deze tuin mijn as verstrooien.” Bernard geniet van de dagen met tuinieren, in eigen tuin en als vrijwilliger op de begraafplaats Rustoord. Ook deed hij veel aan sport, waaronder hardlopen en (één dag) wielrennen. “Ik reed die dag op de fiets en moest inhalen. ‘Opzij, opzij’, brulde ik, maar waarschijnlijk hoorden ze me niet. Toen moest ik hard remmen en sloeg ik over de kop omdat ik alleen de voorrem hard inkneep.”
Wie dirigeert moet kunnen zingen
Wiep zingt al 35 jaar en heeft in die tijd ook vele koren begeleid. De aanduiding ‘Maria Callas’ echter, die Bernard haar met een knipoog toedicht, onderschrijft ze niet. “Ik ben geen sopraan, ik zing gewoon graag. Nog steeds ben ik iedere maandagavond actief bij de cantorij van de Protestante Gemeente Eibergen. Daarnaast heb ik vele jaren diverse koren begeleid. Als je wilt dirigeren, moet je zelf ook kunnen zingen, vind ik.”
Samen met het gezin zijn ze in mei naar Terschelling geweest om het jubileum te vieren. Zondag wordt de dag zelf gevierd bij De Klok in Eibergen. Het echtpaar kreeg drie zonen en heeft zeven kleinkinderen.