Dochter en vader zetten zich in voor vluchtelingen in Griekenland

EIBERGEN - Het is mooi als je mensen warm krijgt voor je idealen of gedachten. Pauline van Paridon is net afgestudeerd als basisarts en opgegroeid in Eibergen. Ze gaat zich de komende vijf weken inzetten voor vluchtelingen in Griekenland. Daarover had ze onlangs bij haar ouders in Eibergen, een discussie met haar vader, bedrijfsarts. Dat had een onverwacht effect. Ook hij, Emile van Paridon, vertrekt binnenkort voor drie weken naar Griekenland.

Door Rob Stevens

Het gesprek met Pauline van Paridon (25) gaat via Zoom, een online beeldverbinding. Ze is op dit moment in Berlijn bij haar vriend. Zondag 19 juli is het zover. Dan gaat Pauline naar Thessaloniki in Griekenland, om daar vluchtelingen medische zorg te bieden. De internationale gezondheidszorg heeft haar belangstelling altijd al gehad. Die problematiek raakt haar. Ze is geïnteresseerd in de culturen in het Midden-Oosten.

Pauline: “Ik vind dat iedereen gewoon recht heeft op medische zorg. Ik heb in Maastricht gestudeerd. Als arts kan ik nu iets. De komende vijf weken zet ik me daarom in voor de organisatie Medical Volunteers International. Als huisarts voor vluchtelingen uit Afghanistan, Syrië en Pakistan die geen toegang hebben tot de Griekse gezondheidszorg. Ik wordt gestationeerd in kamp Diavata, waar zo’n tweeduizend vluchtelingen bivakkeren. Daarnaast is er nog een mobiele kliniek waar mensen ook voor medische zorg terecht kunnen. De klachten waar ik mee te maken krijg zijn vaak ‘huisartsdingetjes’. Klachten die het gevolg zijn van een gebrekkige hygiëne, huidaandoeningen, besmettingen omdat mensen dicht op elkaar zitten in het kamp. Maar ik zal ook te maken krijgen met psychische klachten door traumatische ervaringen, verkrachtingen en wonden als gevolg van geweld. Mensen hebben vaak heftige verhalen. Vluchtelingen hebben er, voor ze in het kamp arriveren, al lange trajecten op zitten door moeilijke gebieden. Ik vind dat wij als westerse maatschappij een verantwoordelijkheid naar vluchtelingen hebben. Wij hebben in de geschiedenis ook een rol gespeeld met ons koloniale verleden. Ik had daarover enige tijd geleden een discussie met mijn vader. Die eindigde met zijn verzuchting: “Wat weet ik er ook eigenlijk van?”. Hij besloot toen om met eigen ogen te gaan kijken. En om er ook zijn diensten als arts voor vluchtelingen aan te bieden. Zo komt het dat we straks drie weken samen in Griekenland zitten.”

Om hun werk goed uit te kunnen te voeren zijn medicatie, verbandmateriaal en beschermingsmateriaal nodig. Daarvoor zijn Pauline en haar vader een doneeractie gestart op GoFundMe (www.gofundme.com/health-care-for-refugees) om zoveel mogelijk geld in te zamelen. Pauline geeft een voorbeeld hoeveel hulp er al kan worden geboden voor maar een relatief klein bedrag: “Patiënten met schurft kunnen voor negen euro behandeld worden. Vijftien euro is genoeg voor een weekvoorraad verbandmateriaal. En voor vijftig euro kunnen wij één patiënt een volledige antibioticakuur geven. Alle beetjes helpen.”