De plantage is klaar voor hoornbeplanting

EIBERGEN - Zaterdag worden de contouren duidelijk van de eerste en enige midwinterhoornplantage in Nederland. Nabij de Stokkersbrug in Eibergen. Een graafmachine graaft er rabatten. In vroeger tijden werden rabatten aangelegd om hakhout op te laten groeien en natte gebieden te ontwateren. De rabatten op de midwinterhoornplantage zijn er als natte groeiplaats voor alles wat nodig is om een midwinterhoorn te bouwen.

Door Rob Stevens

Kruidenbitter en midwinterhoornblazen, dat gaat vaak samen. Om de lippen warm te houden tijdens het buiten blazen in hartje winter. Zaterdagochtend is het ook guur koud. Marianne Hebels, voorzitter van de midwinterhoorngroep Eibergen, spreekt een kleine groep geïnviteerden Corona-proof toe. Waarna blazers uit Ruurlo, Gelselaar, Neede en Geesteren de schop in de grond steken. Om symbolisch gezamenlijk een plantage aan te leggen. Terwijl even verder op een graafmachine wat effectiever voor hetzelfde doel bezig is. Daarna neemt een ieder een midwinterhoornborreltje uit de glaasjes die een rij vormen in gaten in een midwinterhoorn. Een variant op een meter bier.

Han Klein Willink is degene die normaal deze tijd van het jaar in Eibergen midwinterhoornbloazers de techniek van het blazen bij brengt. Maar nu ligt alles stil, in verband met Corona. Maar toch, de blazers hebben niet stil gezeten. Er is gezamenlijk veel werk verzet om dit project van de grond te krijgen. Klein Willink vindt dat drie namen in dat verband het waard zijn genoemd te worden vanwege hun ideeën en niet aflatend enthousiasme om de plantage van de grond te krijgen. Dat is het drietal Gerrit Keuper, Geert van der Veer en Albert Slagman die inmiddels in het dorp al bekend staan als de containerjongens en plantagebende.

Het wordt een mooie plek daar langs de N18, met twee opvallende landmarken aan weerszijden van de weg. Aan de ene kant de Stokkersbarg en aan de andere kant de midwinterhoornplantage. Als alles klaar is ligt er een groen gebied waar wilgen, berken en elsen groeien om midwinterhoorns van de maken, mattenbies voor de afwerking en vlierhout voor de ‘happes’, het mondstuk van de midwinterhoorn. Een windmolen pompt water op om de rabatten en het moerasje met water gevuld te houden. En dan is er nog de reusachtige midwinterhoorn van 45 meter lang en een meter of zes hoog, straks groen begroeid, die rust op een deels in een berg zand verborgen zeecontainer. De container gaat dienst doen als educatieve ruimte om jongeren te onderwijzen over de traditie en de techniek van het vervaardigen van de midwinterhoorn. Om zo het immaterieel cultureel erfgoed midwinterhoorn blazen levendig te houden.

Het project nader zijn voltooiing. Een dezer weken komt de windmolen en worden de berken, elzen en wilgen geplaatst in de schuine kanten van de rabattenslootjes. Om zo met een schuining naar het licht toe te groeien, de perfecte vorm voor een hoorn. Op de bult met daarin de container wordt begin komend jaar de door de firma Slootsmid in Borculo vervaardigde reusachtige midwinterhoorn geplaatst. Het is daarna de natuur die zijn werk moet doen: groeien.